نبوت تنها تکیه گاه قلب سلیم انسان است

مدیر مدرسه علمیه تخصصی حضرت خدیجه(س) بابل گفت:نبوت تنها تکیه گاه قلب سلیم انسان است.

به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/مازندران، خانم فاطمه پور مهدی مدیر مدرسه علمیه تخصصی حضرت خدیجه(س) بابل در نشست بصیرتی با موضوع «بعثت پیامبر رافت و مهربانی» در جمع کادر و طلاب اظهار کرد: هدف از بعثت حول سه محور «حرکت عقل، حرکت قلب و اصلاح نفس» بود؛ اگر انسان فکر و اندیشه خود را در مسیر صحیح و پاک قرار دهد، می‌تواند به کمالات دست یابد و به تابلوی ارزنده رسول خدا(صلوات الله علیه) بعنوان الگو و نمونه اکتفا کند؛ اگر انسان عقلش پر از علم شود ولی قلبش با واقعیت‌های الهی کنترل نشود، تبدیل به خنجری خواهد شد که به خودش ضربه می‎زند؛ نبوت تنها تکیه گاه قلب سلیم انسان است.

وی در ادامه گفت: در اصلاح نفس نیز قرآن، رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و ائمه معصومین(علیهم السلام)، سفارشات بسیاری مانند «اوصیک بتقوی الله» داشتن زهد، ورع، پرهیز از محرمات، وفای به عهد، ترک خیانت، رعایت حقوق دیگران و ... داشتند؛ دلیل دریافت قرآن در این شب، یک نگاه به شخصیت حضرت رسول اکرم(صلوات الله علیه) می‌باشد که در دریافت قرآن در شب بعثت، حضرت به‌عنوان یک انسان کامل با معرفت نفس در حد اعلاء دارای مقامات عالیه در اکتشافات حقایق انتخاب شدند و دارای دریافت محبت طرفینی به خالق هستی و چشیدن هدایت الهی بودند؛ خداوند این حیرت ممدوح را خریدار بود و دیگران از این مقام عاجز بودند.

وی با اشاره به سوره احزاب، برخی ویژگی‎های بارز و منحصر بفرد پیامبر را برشمرد و بیان کرد:حضرت هیچگاه مورد خطاب مستقیم باری تعالی قرار نگرفتند و این حاکی از عظمت و بزرگداشت مقام و برتری داشتن ایشان نسبت به دیگر انبیا است.

خانم پورمهدی با اشاره به آیه شش احزاب افزود: رسول خدا شایسته تصرف و صاحب اختیار بین‌ مردم بودند و اگر در انسانی حفظ منافع خود و منافع  حضرت پیش آید، شایسته است که هرانسان با ایمانی منافع حضرت رسول(صلی الله علیه و آله) را مقدم بدارد؛ در آیه 21 سوره احزاب واژه «اولی» به شکل مطلق آمده، تصرف و صاحب اختیار بودن را تاکید دارد که هم از بعد مکانی و هم زمانی، حضرت اولی از دیگران است.

 وی ادامه داد: در آیه ۲۱ این سوره آمده «لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنه...» که درباره اسوه بودن رسول الله(صلی الله علیه و آله) و مقتدا بودن ایشان است واژه «اسوه» از ریشه «اسی» می‎باشد که به معنای قدوه و مقتدا است که انسان‌ها برای جلب رضای خدا و آبادانی سرای آخرت، در رفتار، گفتار، اخلاق و روش باید از حضرت پیروی کنند.

خانم پور مهدی تاکید کرد: در آیه ۴۵ سوره احزاب آمده «یا ایها النبی انا ارسلناک شاهدا و مبشرا و نذیرا» واژه شاهد گواهی بر شهادت همه انسان‌ها براعمال‌شان می‌باشد که گواه حضور، دقت و مراقبت کامل دارد که این ویژگی حضرت پیامبراکرم(صلی الله علیه و آله) خاص ایشان می‌باشد؛ واژه بشیر به معنای امید آوری است، خبر دهنده‌ای که خبرش سرور آفرین باشد و طبق این آیه شریفه رسول خدا مژده بهشت را به پیروان خویش دادند و کسانی که از مسیر هدایت الهی دور باشند رسول خدا به آنها هشدار داده و اعلام خطر می‌کنند یعنی پیامبر، بیم دهنده و انذار کننده «نذیرا» می‌باشند.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha