به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/ هرمزگان، حجت الاسلام مهدوی عضو هیئت امنای مدرسه علمیه حضرت زینب کبری (سلام‌الله‌علیها) بشاگرد در جمع طلاب بیان کرد: اگر انسان قناعت را پیشه خود قرار دهد، هم به اموال او افزوده می‌شود و هم آسایش دارد، زیرا انسان طماع هرگز آرامش و آسایش ندارد و این طمع‌ورزی موجب از بین رفتن آرامش فرد می‌شود.

وی افزود: اگر بخواهیم برای قناعت مثال بزنیم، می‌توانیم به آقا شیخ مهدی نجفی اشاره کنیم که این عارف بزرگ از مال دنیا چیزی کم نداشت، اما همیشه قناعت می‌کرد و دیگران را نیز به قناعت سفارش می‌کرد. در علمای شیعه، این‌گونه افراد کم نیستند.

حجت الاسلام مهدوی ادامه داد: ما نمی‌گوییم که انسان باید خود را از دنیا دور بداند و از منابع دنیوی استفاده نکند، بلکه ما استفاده از همین نعمات الهی را با قناعت سفارش می‌کنیم، زیرا در روایت آمده است که عزت همواره در قناعت است.

وی گفت: انسان طماع هرگز سیر نمی‌شود، زیرا او همواره به فکر مال‌اندوزی و زیادت ثروت خود است و همین امر موجب از بین رفتن آرامش او می‌شود. پس می‌توان گفت آرامش در قناعت است.

حجت‌الاسلام مهدوی اظهار داشت: همانطور که قناعت در مال، خوب و پسندیده است، در گفتار نیز همین‌گونه است. انسان باید از پرحرفی بپرهیزد، چرا که هرکس که گوینده خوبی است، قبل از آن یک شنونده خوب بوده است.

وی در پایان گفت: حرف زدن مقوله‌ای دارد و کم حرف زدن برای همه راحت نیست. این ویژگی همچون قناعت، نیازمند تمرین است تا به عادت تبدیل شود. اگر در احوال علما هم دقت کنید، این دو صفت را داشتند، هم کم حرف بودند و هم بسیار اهل قناعت، مانند آیت‌الله کشمیری که یکی از علمای نامدار شیعه است. ایشان بسیار اهل قناعت و کم حرف بودند.