به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/هرمزگان، خانم رقیه زنگی دارستانی مشاور مدرسه علمیه تخصصی الزهرا سلام الله علیها بندرعباس در سلسله نشست‌های معارف نهج‌البلاغه، در جمع اساتید و طلاب این مدرسه بیان کرد:  موعظه، یاد خدا، یقین، حکمت، و یاد مرگ راهکارهایی برای آباد کردن قلب است که امام علی علیه السلام به آن سفارش می کنند. 
 
 خانم رقیه زنگی اذعان داشت: موعظه، اولین گام در سیر و سلوک عملی و زنده کردن قلب است و به معنای امر به نیکی و پرهیز از بدی‌ها است که انسان باید این اندرزها را از قرآن، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام دریافت کند و ابتدا انسان باید خودش به نیکی‌ها عمل و از بدی‌ها دوری کند، سپس دیگران را به این کار دعوت کند، موعظه اهمیت بسیاری دارد تا جایی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از جبرئیل درخواست می‌کند که او را موعظه کند.

استاد حوزه تصریح کرد: نفس اماره همیشه به بدی‌ها امر می‌کند و هواهای نفسانی دارد و قلبی که اسیر هوای نفس شده را باید با زهد از بین برد، زهد یعنی بی‌رغبتی به دنیا و غرق نشدن در زرق و برق آن زیرا؛ دنیا زودگذر است و نباید به آن دل بست چنانکه حضرت علی علیه السلام، دنیا را بی‌ارزش‌تر از آب بینی یک بز ماده توصیف می‌کند. 
 
مشاور مدرسه علمیه تخصصی الزهرا (سلام الله علیها) بندرعباس اظهار داشت: قلبی که با زهد میرانده شده، باید دوباره با موعظه زنده شود اگر قلب زنده باشد، به سوی خدا حرکت می‌کند، پس باید مراقب قلب بود و از ورود حسد، دروغ، کبر و سایر صفات ناپسند به آن جلوگیری کرد. 
 
وی با استناد به سخنان امیرالمؤمنین حضرت علی علیه السلام حکمت‌های ۴۳۹، ۳۱ و ۲۸ در نهج البلاغه اضافه کرد: زهد، غمگین نشدن برای از دست دادن داشته‌ها و خوشحال نشدن بیش از حد برای به دست آوردن دنیا است که بالاترین مرتبه زهد، مخفی بودن آن و دوری از حرام الهی، دومین مرتبه زهد است، فرد زاهد سعی می‌کند گام‌هایش مخالف دستورات الهی نباشد و از شبهات و مکروهات دوری کند. 
 
 خانم زنگی در خصوص مراتب تقوا افزود: تقوا بر سه قسم، تقوای عام که مؤمنین از ترس عذاب الهی محرمات را ترک می‌کنند و واجبات را انجام می‌دهند، تقوای خاص که انسان از حرام‌ها و شبهات فرار و به شیوه‌ای زندگی می‌کند که در نزد خداوند پسندیده باشد، تقوای خاص الخاص که انسان در این مرحله به مقام فنا فی الله می‌رسد و از هر چیزی غیر از خدا صرف نظر می‌کند. 
 
کارشناس دین بیان داشت: یقین به معنای باور محکم و استوار است که هیچ شک و تردیدی در آن وجود ندارد و آن را باید از معرفت الهی (شناخت خداوند) به دست آورد، معرفت الهی از طریق مطالعه اسرار آفرینش، عبادت خالصانه، نورانی کردن دل با نماز و قرآن و کسب علم و آگاهی به دست می‌آید که موجب استحکام ایمان و استمرار خوبی‌ها می‌شود. 
 
وی در پایان خاطرنشان کرد: علم و آگاهی بهترین راه برای رسیدن به یقین است و این یقین به سه مرتبه علم الیقین، عین الیقین و حق الیقین تقسیم می شود که علم الیقین یعنی اعتقاد راسخ مطابق با واقع و حقیقت، عین الیقین یعنی مشاهده عالم ملکوت با چشم دل و بصیرت، حق الیقین به معنای دیدن همه موجودات و جهان هستی مرتبط با خدا و نادیده گرفتن غیر خدا است.

انتهای پیام/