نماینده ولیفقیه در نهاد رهبری دانشگاه فرهنگیان مازندران گفت: توان علمی زنان کلید توسعه مرجعیت در فقه شیعه است و مسیر نوینی برای ارتقای جایگاه دینی و اجتماعی آنان فراهم میکند.
به گزارش پایگاه خبری و رسانهای حوزههای علمیه خواهران/ مازندران، حجتالاسلام علی نامدار، نماینده ولیفقیه در نهاد رهبری دانشگاه فرهنگیان مازندران، در نشستی اختصاصی با موضوع «نقشآفرینی زن در عرصه اجتهاد و مرجعیت؛ از امکان تا واقعیت» که در جمع اساتید، کادر و طلاب مدرسه علمیه تخصصی الزهراء سلاماللهعلیها ساری برگزار شد، به بررسی جایگاه و اهمیت اجتهاد و مرجعیت زنان در فقه شیعه پرداخت.
حجتالاسلام نامدار با تأکید بر اینکه اجتهاد و مرجعیت دو رکن اساسی علمی و اجتماعی در فقه شیعه هستند، یادآوری کرد: این جایگاه فراتر از جنسیت بوده و بر اساس شایستهسالاری و توان علمی تعریف میشود.
وی افزود: هیچ نص صریحی زنان را از مرجعیت منع نمیکند، اما اجماع تاریخی بیشتر مردان را در این مقام پذیرفته است که این موضوع ناشی از موانع فرهنگی و ساختاری است.
وی یادآور شد: در زمان معصومین علیهم السلام به دلیل دسترسی مستقیم به منابع وحیانی، اجتهاد محدود بود، ولی پس از آن دوران، ضرورت پاسخگویی به مسائل تازه، فقه شیعه را به سمت پویایی و گسترش اجتهاد هدایت کرد.
نماینده ولیفقیه نقش مرجعیت زنان را در بهبود مسائل حقوقی و اجتماعی مرتبط با زنان بسیار تأثیرگذار دانست و تأکید کرد: حضور زنان در این جایگاه میتواند منجر به تصویب قوانین عادلانهتر و دقیقتر شود و همچنین اعتماد به نفس، هویتبخشی و تقویت قابلیتهای فکری و ارتباطی زنان در جامعه را افزایش دهد.
وی در نقد برخی از ادله مخالف، مانند آیه «الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَی النِّسَاءِ» و روایاتی که برخی آنها را مانع فتوا دادن زنان میدانند، بیان کرد: این موارد بیشتر به نقش حمایتی و مسئولیت خانوادگی مردان اشاره دارند و نباید به عنوان ممنوعیت علمی و فقهی زنان در اجتهاد و مرجعیت تلقی شوند.
حجتالاسلام نامدار در پایان با تأکید بر اینکه فقه شیعه بر پایه شایستهسالاری استوار است و در آن جنسیت اصل نیست، خاطرنشان کرد موانع موجود، بیشتر فرهنگی، سنتی و ساختاری بوده و باید با تقویت گفتمان درون دینی و نوسازی فقه شیعه برطرف شود.
وی افزود: هیچ مانع ذاتی و علمی برای اجتهاد و مرجعیت زنان در اسلام شیعی وجود ندارد و تحولات در این حوزه میتواند افقی نو برای ارتقای جایگاه زنان در جامعه و دین فراهم آورد و الهامبخش سایر مذاهب اسلامی نیز باشد، که در نهایت به پویایی و تعقل بیشتر در فقه منجر خواهد شد.
انتهای پیام/
نظر شما