به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/مازندران، دکتر محمد شریفی استاد حوزه و دانشگاه در نشست مجازی با موضوع «نماز در نگاه اهل معرفت» که با حضور طلاب و مبلغین مدرسه علمیه تخصصی ریحانه الرسول سلام الله علیها شهرستان جویبار برگزار شد، ضمن اشاره به سیره و سبک زندگی علمای ربانی در ارزش نهادن به مسئله نماز اول وقت؛ آن را محبتی از جانب حق تعالی دانست و در گفت‌وگویی بیان کرد:   خداوند به واسطه رحمت بیکران خود و کَرَمی که نسبت به بندگانش دارد آنها را موظف به خواندن نماز در اوقات پنجگانه نموده است، پس نماز خواندن ما لطفِ خدا و اوجِ رأفتِ مقام کردگاری اوست.

وی در ادامه نماز را جلوه ای از عشق بنده به خالقش دانست و اظهار کرد: نمازی که از سرِ لطفِ خداوند به بنده‌اش باشد، نه تنها باری بر دوش نیست بلکه این نماز عشقی در دل و درمانی برای دردهای بشری می‌شود. 

استاد شریفی همچنین به مسئله حضور قلب در نماز اشاره کرد و آن را مقدمه‌ای برای پذیرفتن نماز خواند و گفت: طبق آموزه‌های معصومین علیهم السلام، آن مقداری از نماز پذیرفته می‌شود که انسان در آن حضور قلب دارد و  همین توجه داشتن، موجب ریزش گناهان نیز می‌گردد.

استاد حوزه و دانشگاه در ادامه به بیان شیوه های رسیدن به حضور قلب در نماز پرداخت و افزود: قبل از شروع نماز یعنی از لحظه وضو، اذان و اقامه و... انسان باید با توجه و تمرکز در یاد و نامِ خدا، برای ارتباط با خالقش مهیا گردد. از همان لحظه‌ای که الله اکبر را به زبان می‌آورد در واقع باید خود را از غیرِ خدا جدا کرده تا شیرینی این وصال در نماز برایش لذت بخش باشد.

 استاد شریفی همچنین در صداقتِ گفتار داشتن اظهار کرد: اگر انسان، عبارتِ عظیمِ لا اله الاالله را در نماز به زبان می‌آورد یعنی قلباً و عملاً هیچ‌کس را نباید لایقِ پرستش و دل بستن بداند مگر معبودِ یکتا. گاهی علایق و مادیّات و روزمرّگی‌ها، انسان را عملاً از این معنا باز می‌دارد و در صدقِ گفتارش در عباراتِ نماز، خلل ایجاد می‌کند پس ذکر خدا باید زبانی و عملی باشد.

انتهای پیام/