به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/مازندران، زهرا حسن زاده کارشناس دینی مدرسه علمیه حضرت نرجس سلام‌الله‌علیها ساری در گفتگویی ضمن اشاره به علت نامگذاری روز میلاد حضرت زینب سلام‌الله‌علیها به عنوان روز پرستار گفت: حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در طول زندگی خود همواره نقش پرستار با استقامت و قوی را ایفا کردند؛ از کودکی در کنار مادر و پدر تا دوران سخت واقعه عاشورا و پس از آن که به پرستاری از خاندان اهل‌بیت علیه‌السلام پرداختند، نمونه والای خدمت و فداکاری بودند.

وی با بیان اینکه زندگی حضرت زینب سلام‌الله‌علیها سراسر رنج و مصیبت بود، افزود: لقب ام‌المصائب به دلیل تحمل دردها و داغ‌های بزرگ از رحلت پیامبر ، شهادت مادر تا فاجعه عاشورا و پس از آن به ایشان داده شده است. ایشان شاهد جان‌سوزترین صحنه‌ها بودند، اما در همه این مصائب صبر کردند و زیبایی را در رضای خدا دیدند.

کارشناس دینی در ادامه با اشاره به مقام علمی و معنوی حضرت زینب سلام‌الله‌علیها گفت: ایشان مانند مادرشان حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها، عالمه و فقیهه بودند و در مدینه به آموزش قرآن و سبک زندگی اسلامی به زنان پرداختند. لقب عقیله بنی‌هاشم بیانگر جایگاه علمی و عقلانی ایشان است.

خانم حسن‌زاده همچنین به صبر و رشادت حضرت زینب سلام‌الله‌علیها پس از واقعه عاشورا اشاره کرد و گفت: سخنان شجاعانه ایشان در کوفه و شام، بُعد دیگری از شخصیت ایشان را نمایان کرد. جمله‌ تاریخی «ما رأیتُ إلّا جمیلاً» نشان‌دهنده اوج ایمان، معرفت و تسلیم در برابر اراده الهی است.

وی در بخش دیگری از سخنان خود درباره فلسفه رنج در زندگی انسان گفت: بر اساس آیه شریفه سوره بلد، انسان در رنج آفریده شده است. دشواری‌ها و گرفتاری‌ها – از مشکلات خانوادگی گرفته تا داغ عزیزان – زمینه‌ساز رشد و تعالی انسان در مسیر بندگی الهی هستند. راحتی در دنیا محال است و آسایش حقیقی در آخرت تحقق می‌یابد.

خانم حسن‌زاده در پایان با اشاره به نقش حضرت زینب سلام‌الله‌علیها در آرامش قلب امام حسین علیه‌السلام بیان کرد: امام حسین علیه‌السلام خطاب به حضرت زینب فرمودند: تو آرامش قلب منی و قوت دل منی. این جمله جایگاه معنوی ایشان را در کنار امام حسین علیه‌السلام نشان می‌دهد؛ بانویی که در سخت‌ترین لحظات، محور آرامش و ایمان بود. این نشان از نقش کلیدی بانوان در آرامش دهی اطرافیان، خانواده و جامعه دارد. و هر مقدار ایمان و توکل به خدا بیشتر باشد آرامش انسان نیز بیشتر خواهد بود و می‌رسد به جایی که «ما رایت الا جمیلا» می‌شود و هر قدمی در زندگی بر می‌دارد برای رضای خداست.

انتهای پیام/