به گزارش پایگاه خبری و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه خواهران/مازندران، آیت الله سید صادق پیشنمازی نماینده مردم مازندران در مجلس خبرگان رهبری و مؤسس حوزه علمیه حضرت نرجس (س) ساری، در جمع طلاب، اساتید و کادر به تبیین جایگاه گفت‌وگو در آموزه‌های قرآنی پرداخت و با اشاره به نمونه‌هایی از گفت‌وگوی الهی در قرآن کریم اظهار کرد: یکی از ویژگی‌های مهم قرآن این است که خداوند در آن از گفت‌وگوی خود با انسان، ملائکه و حتی شیطان یاد می‌کند. خداوند با ملائکه سخن می‌گوید و حتی به اعتراض آنان پاسخ می‌دهد. در ماجرای خلقت انسان، فرشتگان از خداوند می‌پرسند که چرا موجودی را می‌آفرینی که فساد کرده و خونریزی به پا می‌کند؟ اما خداوند در پاسخ می‌فرماید: «إِنِّی أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ» (بقره، ۳۰) یعنی من چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید.

آیت الله پیشنمازی در ادامه با اشاره به سرنوشت انسان در آخرت افزود:  قرآن کریم در سوره طه می‌فرماید: «وَمَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْرِی فَإِنَّ لَهُ مَعِیشَةً ضَنْکًا وَنَحْشُرُهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَعْمَی» (طه، ۱۲۴)؛ هر کس از یاد من روی گرداند، زندگی سختی خواهد داشت و در قیامت نابینا محشور می‌شود. در آن روز، او با تعجب می‌گوید: «رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِی أَعْمَی وَقَدْ کُنْتُ بَصِیرًا» (طه، ۱۲۵)؛ پروردگارا، چرا مرا نابینا محشور کردی، در حالی که در دنیا بینا بودم؟ اما خداوند پاسخ می‌دهد: «کَذَٰلِکَ أَتَتْکَ آیَاتُنَا فَنَسِیتَهَا وَکَذَٰلِکَ ٱلْیَوْمَ تُنسَیٰ» (طه، ۱۲۶)؛ آیات ما به تو رسید، اما آن‌ها را فراموش کردی و امروز تو نیز فراموش خواهی شد.

وی با تأکید بر اینکه خوشی و ناخوشی در زندگی تنها به مسائل مالی بستگی ندارد، تصریح کرد:  گاهی انسان ثروتمند است اما آرامش ندارد و گاهی در تنگدستی است اما دلش سرشار از نور و آرامش است. ارتباط انسان با خداوند و میزان توجه او به یاد الهی، تأثیر مستقیم در سعادت دنیوی و اخروی دارد.

نماینده مجلس خبرگان رهبری در سخنان خود، اهمیت آموزش و تربیت دینی را مورد تأکید قرار داد و گفت:  آموزش، گامی ضروری در مسیر معرفت دینی است، اما کافی نیست. زمانی تعلیمات دینی تأثیرگذار خواهد بود که از مرحله حفظ به مرحله باور برسد. اگر باور درونی شود، رفتار و حرکت انسان بر اساس آن شکل می‌گیرد و این همان تربیت حقیقی است.

ایشان در پایان خاطرنشان کرد: طلاب و اساتید حوزه باید قدردان این فرصت الهی باشند که در فضای معرفت دینی قرار دارند. رسالت ما تنها یادگیری نیست، بلکه باید با عمق بخشیدن به باورهای خود، زمینه‌ساز تربیت دینی جامعه باشیم.

انتهای پیام/