به گزارش خبرگزاری کوثر از مازندران، خانم نعمتي استاد ارائه كننده بحث در این کرسی بيان کرد: هدف از تشكيل حوزه هاي علميه، تربيت مبلغ خواهر براي خانواده ها و جامعه موفق است كه با برنامه ريزي و مديريت، نقش طلبگي و همسري و مادري قابل جمع بوده و هيچ منافاتي با يكديگر ندارند.
وی ضمن انتقاد به برخی از برنامه های حوزه و لزوم تجدید نظر در آنها گفت: با برنامه ریزی و استفاده صحیح از فرصت ها می نوان تا حدودی از این اصطکاک کم کرد.
خانم علیجانپور منتقد این کرسی اظهار کرد: در حال حاضر وضعیت حوزه هاي علمیه با توجه به كم كردن واحدها، تعطيل شدن پنجشنبه و اجباري نبودن مباحثه، تا حدودی منعطف شده است كه شايد طلبگي و همسري قابل مديريت باشد.
وی افزود: بعد از زايمان با توجه به اين كه به عقیده روانشناسان، "سه سال اول زندگي فرزند بايد حتما در آغوش مادر باشد و هر دو از نظر رواني به هم نياز دارند، طلاب متاهل در حال تحصیل دچار مشکل می شوند که انتظار مي رود مديران حوزه، فكر اساسی در اين مورد کرده تا طلاب از اين آسيبها مصون باشند.
وی تصریح کرد:  با توجه به این که طلاب خواهر باید در آینده نقش های کلان را در جامعه عهده دار شوند؛ لذا باید تدابیری اندیشیده شود تا به کانون خانواده و وظایفشان در قبال فرزند و همسر نیز آسیبی نرسد؛ زیرا سیستم جاری حوزه و ساعات طولانی حضور وی در بیرون از منزل، تداخل با وظایف همسری و مادری طلاب دارد.
بابانتاج داور این کرسی گفت: باید قبول کنیم که مادر بودن نقش های دیگر را تحت الشعاع قرار نمی دهد؛ هر چند حتما باید در برنامه های حوزه های خواهران تجدید نظر شود.
وی در پایان با بیان راهکارهایی در زمینه جمع کردن بین وظایف طلبگی و همسری اعلام کرد:  می توان آموزش 5 ساله بانوان متاهل را در دوره های طولانی تر و با ساعات کمتر برگزار  و برای طلاب صاحب فرزند برنامه های مجزا طراحی کرد.